سیروس امیرقدسی - دانشجوی دکتری مدیریت تکنولوژی، دانشگاه علم و صنعت ایران،شرکت نفت مناطق مرکزی ایران (سرپرست امور آزمایشگاه ها)، تهران، ایران
علی ملکی - دکتری علم و تکنولوژی، عضو هیات علمی پژوهشکده علم، فناوری و صنعت دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران
علی بنیادی نایینی - دکترای مدیریت بازرگانی، عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران

از سال 1287 شمسی که صنعت نفت در ایران بنانهاده شد تا کنون از منظر اقتصادی اهمیت نفت در اقتصاد ایران روز به روز بیشتر می گردد و هنوز نفت تسلط اقتصادی را دارا می باشد. صنعت نفت به عنوان محرک اصلی اقتصاد کشور، دارای ظرفیت های بسیار بالا و بعضا بالقوه درجهت تسریع در رشد اقتصادی کشور و نیز ارتقای نقش کشور در عرصه بین المللی می باشد. البته علیرغم وابستگی کشور به تولید نفت در مقایسه با سایر کشورها/ شرکتها، تفاوت زیادی با آنها از لحاظ درآمد دارد. با بررسی کشورهای توسعه یافته در صنعت نفت مشخص می گردد که کسب و کار صنعت نفت در این گونه کشورها مبتنی بر توانمندی فنی و مهندسی و زیر ساخت های قوی تکنولوژیکی است و بیشتر درآمد این کشورها از صنعت نفت به قابلیت های نوآوری آنها باز می گردد . البته جهت رشد و شکل گیری هر فناوری لازم است که نظام نوآوری در سطح ملی و بخشی فعال گردد و عوامل و نهادهای گوناگون را برای کمک به رشد فناوری همسو نماید. صنایع نفت نیز از این امر مستثنی نیستند. از سوی دیگر روش مطالعات تطبیقی یکی از روش های رسیدن به فناوری می باشد. بنابراین در این مقاله با رویکرد تاریخی و تحلیلی به بررسی روند توسعه تکنولوژی و نظام نوآوری در صنعت نفت ایران و کشور نروژ پرداخته شد که با توجه به مقایسات انجام شده در این دو نظام نوآوری، پیشنهادات بهبودی برای ارتقای نظام نوآوری در صنعت نفت و در نتیجه توسعه فناوری در آن ارایه گردید.

نوآوری، نظام نوآوری، تکنولوژی، توسعه تکنولوژی، صنعت نفت