سارا هردانی - کارشناس ارشد بیوتکنولوژی دریا، دانشکده علوم دریایی و اقیانوسی، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر، خرمشهر
بیتا ارچنگی - استادیار گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم دریایی و اقیانوسی، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر، خرمشهر
حسین ذوالقرنین - دانشیار گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم دریایی و اقیانوسی، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر، خرمشهر
اسحاق زمانی - استادیار گروه زیست شناسی دریا، دانشکده علوم دریایی و اقیانوسی، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر، خرمشهر

در میان منابع طبیعی و دریایی کیتین، پسماندهای پوسته میگو و خرچنگ دارای بالاترین محتوا هستند. بنابراین نیاز به روش هایی که علاوه بر حذف این حجم پسماندها کمترین آثار مخرب زیست محیطی را داشته باشند، بیش از پیش ضروری بنظر می رسد. در تحقیق حاضر تولید کیتین با استفاده از دور ریز پوسته میگو و خرچنگ طی مراحل کانی زدایی (15%HCL)، پروتیین زدایی (10%NaOH) و چربی زدایی (15% NaOH) انجام شد و با استیل زدایی ماده حاصله (50% NaOH)، کیتوزان استحصال گردید. تولید پروتیاز در محیط کشت حاوی پسماندهای کیتینی توسط باکتریB. licheniformis با روش Todd و تیروزین به عنوان ترکیب مرجع سنجیده شد. درصد استحصال کیتین از پوسته میگو و خرچنگ به ترتیب 81% و 58% ، درصد استحصال کیتوزان 29/3% و 31/02% و درجه داستیلاسیون آن 45% و 52/63% محاسبه گردید. حداکثر فعالیت پروتیازی برای سویه 0/04B.licheniformis (6pH=) ml/ U و محتوای فنلی محیط کشت این سویه که ارتباط تنگاتنگی با خاصیت آنتی اکسیدانی دارد، 0/25mg/ml بود.

پسماندهای کیتینی، کیتین، کیتوزان، آنزیم پروتیاز، خاصیت آنتی اکسیدانی