مجید رمضانی - گروه مهندسی صنایع، موسسه آموزش عالی شهاب دانش، فم، ایران

در دهه های اخیر تاثیر فعالیت های صنعتی بر محیط زیست، منجر به بروز مسایل زیست محیطی فراوانی شده است. با توجه به اینکه اثرات نامطلوب محیطی در همه مراحل چرخه عمر محصول اتفاق می افتد و مدیریت برنامه ها و عملیات محیطی به داخل مرزهای سازمان محدود نمی شود، همچنین رشد فزاینده تقاضای مشتریان به خصوص در کشورهای توسعه یافته برای عرضه محصولات سبز (بدون اثر مخرب بر محیط زیست) و از طرفی فشار مقررات دولتی جهت اخذ استانداردهای زیست محیطی وجود دارد، مفهوم زنجیره تامین سبز پدیدار آمده است. در این تحقیق به طراحی یک شبکه زنجیره تامین چند سطحی با بازگشت محصولات تحت شرایط عدم قطعیت می پردازیم که در آن علاوه بر بهینه سازی اقتصادی بر عوامل زیست محیطی و کاهش آلاینده ها تمرکز دارد. مدل پیشنهادی یک مدل چند محصولی، چند دوره ای است که مکان های بالقوه برای تاسیس مراکز توزیع، جمع آوری و تسهیلات هیبریدی را در نظر می گیرد و در آن تقاضای محصولات و نرخ بازگشت محصولات به صورت عدم قطعیت و با تعریف مجموعه ای از سناریوهای گسسته لحاظ می شود. مدل به بهینه سازی مسایل اقتصادی در تابع هدف اول و بهینه سازی مسایل زیست محیطی در تابع هدف دوم می پردازد. در پایان، مثال های نمونه و بررسی آنها اهمیت مسایل زیست محیطی و توازن آن با مسایل اقتصادی در طراحی شبکه زنجیره تامین را نشان می دهد.

مدیریت زنجیره تامین سبز، شبکه حلقه-بسته، عدم قطعیت، برنامه ریزی تصادفی