علیرضا محمدی - کارشناس ارشد سازه های دریایی- مدیر فنی موسسه عمران ساحل- قرارگاه سازند

امروزه کشور ما همسو با دیگر کشورهای جهان استفاده از روشهای جدید در انعقاد قراردادها ی عمرانی را تجربه می نماید.در گذشته ما با تعداد محدودی از انواع قرارداد ها (عمدتا" سه عاملی ) روبرو بودیم که گذشت زمان شرایط روشن و پایداری بالاخص برای پیمانکاران شرکت کننده در آنها را ایجاد نموده بود . لیکن در سالهای اخیر استفاده از قراردادهای مهندسی ،خرید و اجرا به صورت وسیعی در کشور در حال گسترش است که اجرای سازه های دریایی که عمدتا " بعنوان پروژه های ملی محسوب می شوند نیز از این قاعده مستثنی نبوده اند . امروزه اغلب پروژه های اصلی دریایی در کشور ما با استفاده از قراردادهای کلید دردست TURNKEY به پیمانکاران واگذار می شود اما نکته مهم این است که آیا شرایط اولیه استفاده از این نوع قرارداد در مناقصه پروژه های دریایی وجود دارد وبه چه نحوی در پروژه ها مورد استفاده قرار می گیرد؟ آیا درک صحیحی از این نوع قرارداد وجود دارد و یا صرفا" جهت انتقال ریسک و رفع مسئولیت کارفرما از آن استفاده می شود .؟در این مقاله سعی می شود با استفاده از تجربیات اجرای پروژه های بزرگ دریایی به بررسی نحوه استفاده از قراردادهای EPC/Turnkey در آنها بپردازیم

پروژه های دریایی, (EPC),کلید دردست, (Turnkey), کارفرما وپیمانکار