محمد فرضیان - دکترای معماری، استادیار دانشکده معماری پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران
عاطفه کرباسی - دکترای معماری، استادیار دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی

یکی از راهکارهایی که می توان جهت ارتقای کیفیت آموزش معماری متصور شد، برقراری پیوند میان عرصه نظر و عمل،یا میان نفس طراحی معماری با واقعیت اجرا، با هدف توجه توامان به عرصه طراحی درکارگاه های طراحی معماری وسطح کاغذها با کارگاه های ساخت و طراحی اجرایی است. برای تقرب به این هدف، تمرین یادآوری و توصیف مراتب اجرای دست ساخته های شخصی طی چند نیمسال در چهارچوب درس آشنایی با مراتب اجرایی ساختمان جهت دورهکارشناسی ارشد، تا کنون برای بیش از چهل نفر از دانشجویان ارایه و نتایج حاصل از آن ثبت شده است. در این تمریندانشجویان با رجوع به خاطرات گذشته خود چیزی که ساخته یا تعمیر کرده اند را به یاد می آورند و داستان مراتبساخت آن را بازگو می کنند. هدف پنهان تمرین که از قضا در آن مراتب اجرا با تجربه مستقیم ساختن شخصی کسبمی شود، تقویت این فکر است که بخشی از طراحی واقعی طراحی توام با فکر کردن به مراتب اجراست و بخش مهمی ازفهم مراتب ساخت و اجرا از جمله، مراتب اجرای معماری به طور طبیعی در حین ساخت فهمیده می شود. بر ایناساس راهکارهایی در حیطه آموزش معماری و آزمودن معماران بالقوه نیز قابل حصول است.

آموزش طراحی معماری، تمرین معماری، مراتب اجرا، طراحی توام با ساخت