احمدرضا یلمه ها - استادتمام ، دانشکده زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد دهاقان
هاله اژدرنژاد - دانشجوی دکتری، دانشکده زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دهاقان

برون فکنی یکی از مفاهیم روانشناسی است که به شناخت ضمیر و درون آدمی وشناخت نسبی از شخصیت وی کمک می کند. مولوی از شاعران و اندیشمندان بلند پایهایران است که به جنبه های روانشناختی انسانها توجه خاصی داشته است. یکی از اینرویکردها، مکانیسم دفاعی برونفکنی است؛ بنابراین پژوهش سعی بر آن است، ضمنمشخص کردن مفهوم برون فکنی از دیدگاه مولانا و با استناد به شواهد متعدد، منبع وسرچشمه فرافکنی و علل بروز آن در دیوان شمس بررسی و تحلیل شود. این بررسی بهروش تحلیل محتوا انجام شده و رویکرد مورد استفاده توصیفی- تحلیلی است. بررسی این نتایج را در بر داشته است که توجه دقیق و عمیق به جنبه های روانشناختی وجودآدمی و تلاش پیگیر برای تحلیل پیچیدگی ها و کشف زوایای پنهان روح انسانی ازویژگی های بارز اندیشه های مولویست. همچنین برون فکنی در دیوان شمس به گونه ایگسترده مطرح شده و گاه در مورد آن تحلیل های عمیق روانشناختی ارایه گردیده است.

برون فکنی، روانشناسی، دیوان شمس، مولانا