فاطمه کربلایی - گروه میکروبیولوژی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج
حمیده افشارمنش - پژوهشکده کشاورزی هسته ای، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، کرج، البرز،

در دهه های اخیر با به کارگیری کودها و آفت کش های معدنی علی رغم دستیابی به افزایش باردهی محصولات کشاورزی، شاهد افزایش مشکلات زیست محیطی و ظهور مقاومت به بیمارگرها بوده ایم. در سال های گذشته نیاز برای استفاده از تکنولوژی های میکروبی دوستدار محیط زیست مانند استفاده از باکتری های افزایش دهنده رشد گیاه ( PGPR ) افزایش یافته است. این باکتری ها نقش مهمی در نگهداری محصولات و سلامت خاک از طریق مکانیسم های چند منظوره ایفا می کنند که شامل: جذب مواد غذایی، جلوگیری از بیمارگرهای گیاهی، القاء مقاومت در گیاه میزبان و تحریک رشد گیاه می باشد. باکتری تشکیل دهنده اسپور باسیلوس دارای مزایایی جهت کاربرد آنها در مدیریت آفات یا بیماری های گیاهی است. چندین محصول مبتنی بر باسیلوس به عنوان آفت کش، قارچ کش و کود زیستی فرموله شده اند. گونه B. thuringiensis بدلیل تولید دلتا اندوتوکسین ها در حین اسپورزایی، به میزان زیادی برای کنترل حشرات آفت مهم درکشاورزی، جنگلداری و پزشکی استفاده شده است. مکانیسم اصلی گونه های بیوکنترل باسیلوس برای مقابله با بیماری های گیاهی آنتاگونیسم می باشد که عمدتا از طریق تولید آنزیم های تجزیه کننده دیواره سلولی و آنتی بیوتیک های لیپوپپتیدی می باشد. ویژگی کودهی زیستی باسیلوس ها، قابلیت دسترسی به ترکیبات ضروری برای گیاه میزبان را بهبود می بخشد. بدین ترتیب، محصولات مبتنی بر باسیلوس پتانسیل زیادی برای استفاده در سیستم های مدیریت تلفیقی آفات ( IPM ) جهت افزایش رشد گیاه دارا می باشند.

باکتری های افزایش دهنده رشد گیاه، باسیلوس، آفت کش زیستی ، قارچ کش زیستی، کود زیستی