فریبا نیکومنش راد
جمال الدین مهدی نژاد

شهر ها و مناطق شهری در یک موسم، بنابر شرایط محیطی و تحولات تاریخی و توانایی های بالقوه موجود اولیه شکل می گیرد و در طول زمان، رشد یافته ، بسط میابد و به اوج می رسد اما پس ازکم رنگ شدن پتانسیل و خواستگاه اولیه، بنای تاریخی به تدریج سیرکاهنده یافته و رو به افول می گذارد. در چنین شرایطی، دیگر، نقش های گذشته وموجود، پاسخ گوی نیازهای زمان نیستند و برای نجات و تجدید حیات این مناطق، نیاز به تعریف یک بنای معاصر وجود دارد. برای تعریف این نقش جدید نیز، ابتدا باید دلایل شکل گیری منطقه شناخته شده و سیر افزاینده و بحبوحه تکامل آن مورد مطالعه قرار گیرد وسپس بر اساس مطالعات انجام شده، نقشی متعارف با خواسته های شکل گرفته و موجود، وصف شود. در این صورت است که می توان با اتکا و امید به این نقش پذیری، چشم انداز جدید در شهر پدیدار ساخت. مطالعات این تحقیق نیز بر اساس همین تعریف اولیه شکل گرفته . و با مطالعه در بافتهای تاریخیتلاش بر این بوده تا با تاکید بر لزوم شناخت بستر معماری، طرحی متناسب با مقتضیات و ضرورت های زمانی و مکانی خاصه اجتماع فعلی مهیا شود طرحی که نه تنها بانی مضمحل گشتن هویتآثار ماسبق نشود، بلکه روح حیات را در تاریخ بدمد و سبب افزون شدن وقار اثر کهن گردد و باعثایجاد حس خوب مکان شود. اینچنین، طراح به نفس خویشتن و مردم کنون و پیشینیان ارج نهاده است.

بنای معاصر- بافت تاریخی- هویت- حس مکان