عرفان خصم افکن نظام - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر
بابک فدوی انبیایی - عضو هیات علمی گروه ازمایش معماری دانشگاه اازد اسلامی واحد اسلامشهر

طراحی پایدار محیط یا معاری زیست محیط گرا، نوعی نزدیک شدن به محصول طراحی است که بهره مندی از ویژگی های درونی بستر و شرایط محیط را به حداکثر می رساند. در حالی که شرایط نامطلوب حاصل از این ساخت و ساز را به حداقل سوق ی دهد دانشگاه ها مکانهای مناسبی برای توسعه رویکردهای جدید در طراحی محیط هستند که می توانند در تلفیق دانش علمی و محلی در جهت توسعه پایدار نقش مهمی را ایفا نمایند. علاوه بر تربیت افراد متخصص در بهبود استانداردهای زندگی مردم نیز سهیم باشند. ساختار اصلی مقاله بر پژوهش توصیفی تحلیلی استوار است که به بررسی مفاهیم طراحی اکولوژیک سبز براساس نظریات هنری فلسفی پرداخته و مفهوم دانشگاه سبز تبیین می شود و سپس نمونه مورد پژوهش به عنوان یک محیط دانشگاهی سبز که براساس رویکرد طراحی اکولوژیک زیست محیط گرا با بهره گیری از روش برنامه دهی موضوع محور دورک انجام شد است، ارایه می شود.

طراحی اکولوژیک زیست محیط گرا، بوم شناسی، دانشگاه سبز، برنامه دهی موضوع محور دورک