مریم باقریافشار - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات خوزستان، اهواز، ایران
محسن تابان - استادیار و عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی جندی شاپور، دزفول، ایران

کامراندیبا از جمله معمارانی است که اگرچه، تحصیلش در خارج از کشور، مقارن با رواج معماری مدرن به ایران بود، اما نگرش و تفکرش نسبت به معماری سنتی و ایرانی را از دست نداد و همچنان در آثارش به معماری ایرانی وفادار ماند. یکی از عناصر معماری ایرانی حیاط مرکزی است، که در قالب فضای نیمهباز همواره جزء اصلی طراحیهای سنتی ایران به شمار میآید و ارتباطش با فضای باز و بسته حایز اهمیت است، که کامراندیبا از این اصل در آثارش بهرهگرفتهاست. روش تحقیق به صورت اسنادی و کتابخانهای وپیمایشی است، ابتدا به بررسی فضای باز و نیمهباز در قالب حیاط مرکزی که باعث سازماندهی فضایی و تقویت حس حضور میشود و همچنین ترکیب احجام که منجر به تنوع فضایی شدهاست، و در ادامه ویژگیهای این بناها در سه سطح کلان ،میانه و خرد، در سه اثر فرهنگی کامران دیبا به صورت مجزا پرداختهشدهاست و در نهایت مشترکات این بناها که بیانکننده خط فکری معمار میباشد بیان میشود.

فضاهای باز، فضاهای نیمهباز، فرهنگسرا، کامراندیبا