محمدحسین کاظمی اندریان - کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری و منطقه ای، دانشگاه علامه طباطبایی
حسین رمضانی - کارشناس ارشد برنامه ریزی حمل و نقل و ترافیک، دانشگاه آزاد علوم و تحقیقات تهران، دبیر کمیسیون حملونقل و ترافیک شورای اسلامی شهر مشهد

بخش حمل و نقل شهری از مهمترین حوزه های شهر پایدار به شمار می رود تا جایی که بدون توجه به آن دستیابی به اهداف پایداری در یک شهر عملا امکان پذیر نیست. پژوهش حاضر قصد دارد با بررسی منابع و تجارب جهانی در خصوص شاخص های حمل و نقل پایدار، فهرستی از شاخص های اولویت بندی شده برای برنامه های عملیاتی حمل و نقل شهری پیشنهاد نماید. با این هدف، ابتدا 7 نمونه جهانی تدوین شاخص های حمل و نقل پایدار مورد تحلیل قرارگرفته و براساس معیارهایی چون جامعیت، مانعیت و مطابقت با وضعیت شهرهای کشور، 30 شاخص در 4 بعد اقتصادی ، اجتماعی ، زیست محیطی و جابجایی و دسترسی احصاء گردیدند. به منظور سنجش میزان اهمیت شاخص های هر عنوان، پس از نظرخواهی از نخبگان حمل و نقل شهری، از تکنیک مقایسه زوجی برای محاسبه وزن هر شاخص بهره گرفته شد. نتیجه نشان می دهد شاخص سرانه هزینه های کاربر سیستم حمل و نقل در حوزه اقتصادی، ایمنی در حوزه اجتماعی، آلاینده های هوا در حوزه زیست محیطی و شاخص در حوزه جابجایی و دسترسی از نظر پاسخگویان بیشترین اهمیت را دارا می باشند.

شاخص، حمل و نقل شهری، توسعه پایدار، حمل و نقل پایدار