مرجان صارمی - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران-مهندسی و مدیریت منابع آب، دانشگاه شهید چمران اهواز
حمیدرضا غفوری - استاد دانشکده مهندسی، دانشگاه شهید چمران اهواز

بهینه سازی برداشت از چاه ها در آبخوان های ساحلی امری ضروری در مدیریت منابع آب است، زیرا برداشت بیش از حد باعث تهاجم آب شور دریا به آبخوان های ساحلی می گردد و برطرف کردن این آلودگی باعث صرف هزینه و زمان بسیار می شود. لذا مدیریت برداشت باعث جلوگیری از آلوده شدن منابع آب زیرزمینی می گردد. در تحقیق حاضر مدیریت آبخوان از طریق لینک کردن نرم افزار شبیه ساز به بهینه ساز انجام شده است. در نرم افزار شبیه ساز، معادلات جریان و انتقال املاح وابسته به چگالی از روش تفاضل محدود حل می شوند و پاسخ های به دست آمده به بهینه ساز منتقل می گردد. دو تابع هدف در نظر گرفته شده شامل بیشینه کردن میزان برداشت از چاه ها و کمینه کردن مجموع افت هد هیدرولیکی در محل چاه ها می باشند که به وسیله ی الگوریتم ژنتیک محاسبه می شوند. این انتقال داده بین نرم افزار شبیه ساز و بهینه ساز تا به دست آمدن جبهه ی پارتوی بهینه ادامه می یابد. این مدل برای آبخوانی ساحلی با چهار چاه پمپاژ اجرا شده و نتایج حاصل ارایه شده است

تهاجم آب شور، آبخوان ساحلی، مدیریت پمپاژ، الگوریتم ژنتیک، بهینه سازی چندهدفه