فرزاد فولادوندی

هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر درمان شناختی رفتاری بر اختلال ناشهوت انگیزی در مردان بوده است. این پژوهش به بررسی بیست نفر ازبیماران دچار اختلال ناشهوت انگیزی پرداخته است. این بیست نفر به شکل تصادفی از بین بیماران مراجعه کننده وارجاع شده به مراکز مشاوره وروانشناسی شهر اصفهان انتخاب شدند. پژوهش مذکور دارای دو گروه آزمایش وکنترل ، هرگروه ده نفر میباشد. گروه آزمایش به مدت هشت جلسه،چهلوپنچ دقیقهای تحت درمان شناختی رفتاری قرار گرفت. فرضیه حاکی از این بود که درمان شناختی رفتاری باعث کاهش اختلال ناشهوتانگیزی شود. شرکت کنندگان در این پژوهش قبل و بعد از اجرای مداخله به کمک پرسشنامه رضایت زناشویی گلومبک روست مورد ارزیابی قرارگرفتند. نتایج تحلیل کواریانس حاکی از آن بود که درمان شناختی رفتاری بصورت معناداری اختلال ناشهوت انگیزی گروه آزمایش را کاهش و میزانرضایت زناشویی در افراد گروه آزمایش را افزایش بخشید. پژوهش نشان داد که درمان شناختی رفتاری بر اختلال ناشهوت انگیزی مردان موثر است.و این روش میتواند به عنوان یک روش مداخلهای مفید و نوین برای افراد دچار اختلال ناشهوت انگیزی به کار رود

اختلال ناشهوت انگیزی ، رضایت زناشویی ، درمان شناختی رفتاری