کاوه حسین پورکمالی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت صنعتی گرایش تولید و عملیات ، دانشگاه آزاد اسلامی قزوین ، دانشکده مدیریت و حسابداری
ریحانه خسروی مزیدی - دانشجوی کارشناسی مهندسی صنایع ، دانشگاه فناوری های نوین سبزوار
الهام جعفری - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت صنعتی گرایش تولید و عملیات، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین ، دانشکده مدیریت و حسابداری
نگار غلامیان - کارشناسی ارشد مدیریت صنعتی گرایش تولید و عملیات، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین ، دانشکده مدیریت و حسابداری

امروزه با رشد صنعت و ایجاد کسب و کار رقابتی، شرکتها به دنبال راههایی برای بهبود وضعیت خود در بازار هستند. در راستای همین هدفبسیاری از شرکت ها و سازمان ها از خدمات دیگر شرکتها یا تامین کنندگان استفاده می کنند. یکی ازمسایل مهمی که ذهن مدیران صنایع را بهخود مشغول کرده است بحث انتخاب تامین کنندگان و تخصیص سفارشات به آن ها می باشد که به صورتسنتی معیارهایی نظیر کیفیت وقیمت در آن لحاظ میگردد.اما باید توجه داشت که نگاه مدیران به زنجیره تامین و مراحل انتخاب تامین کنندگان با توجه به پیشرفت هایصورت گرفته و فضای رقابتی تکامل یافته و شاخص ها طبق اهداف سازمانی انتخاب تامین کننده، متکامل تر شده اند. در بحث فوق، صنعتپروفیل آلومینیم نیز خارج از این قاعده نمی باشد. در این مقاله در مرحله اول به اولویت بندی تامین کنندگان با استفاده از تکنیک تاپسیسفازی پرداخته ایم و در مرحله بعد به تخصیص سفارش به تامین کنندگان با استفاده از مدل برنامه ریزی آرمانی اقدام کرده ایم. استفاده ازمدل های فازی جهت انتخاب تامین کننده باعث غلبه بر بحث عدم اطمینان می شود.

زنجیره تامین، ارزیابی تامین کنندگان، تکنیک تاپسیس فازی، تکنیک برنامه ریزی آرمانی