مجتبی نوری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی صنایع، دانشگاه صنعتی ارومیه
هاشم عمرانی - عضو هیات علمی مهندسی صنایع، دانشگاه صنعتی ارومیه

تخصیص افزونگی، تکنیکی برای افزایش قابلیت اطمینان سیستم های سری- موازی است. به کارگیری اجزای اضافی به برخی محدودیت ها از قبیل بودجه، وزن، حجم سیستم و ... بستگی دارد. در این مقاله مدلی برای مساله RAP با در نظر گرفتن سیاستتخفیف و ترکیب اجزاء ارایه شده است. این مدل تلاش میکند تا قابلیت اطمینان سیستم را با جمعآوری اجزای مختلف افزایشدهد جاییکه برخی محدودیتها روی بودجه و وزن سیستم وجود دارد. در این مقاله برای مدلسازی مساله فقط تخفیف کلی درنظر گرفته شده است. مدل منتج یک مدل صحیح غیرخطی است و در دسته مسایل NP-hard قرار می گیرد. بنابراین باید ازالگوریتم های هیوریستیک و متاهیوریستیک برای حل آن استفاده کرد. در این مقاله از الگوریتم ژنتیک برای حل این مدل استفادهشده است. به منظور ارزیابی عملکرد الگوریتم، یک مساله معیار معروف بکار گرفته شده است. مقایسه نتایج حاصل از الگوریتمژنتیک با مطالعات قبلی نشان میدهد که این الگوریتم نتایج بهتری را به دست می دهد.

بهینه سازی؛ مساله تخصیص افزونگی؛ استراتژی تخفیف؛ ترکیب اجزاء