آغاسی برزین - دانشجوی کارشناسی ارشددانشکده تولیدات گیاهی دانشگاه گنبد کاووس
عبدالطیف قلی زاده - استادیار گروه تولیدات گیاهی دانشگاه گنبد کاووس
عباس بیابانی - دانشیار گروه تولیدات گیاهی دانشگاه گنبد کاووس
معصومه نعیمی - استادیار گروه تولیدات گیاهی دانشگاه گنبد کاووس

به منظور ارزیابی تاثیر زمان مصرف کود شیمیایی نیتروژنه به همراه کود بیولوژیک برروی برخی صفات کمی و کیفی گندم آزمایشی درسال زراعی1394-1395 در مزرعهای در شهرستان کلاله در استان گلستان ، به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار به اجرا در آمد و شامل دو فاکتور، که فاکتور اول تقسیط کود نیتروژن از نوع اوره به مقدار توصیه شده طبق آزمون خاک(150کیلوگرم در هکتار)، در چهار سطح (A1 بدون کود ازته، A2 یک دوم در مرحله پنجهزنی+ یک دوم در مرحله ساقهدهی، A3یک سوم قبل از کشت + یک سوم در مرحله پنجهزنی+ یک سوم در مرحله ساقهدهی، A4 یک چهارم قبل از کشت + یک چهارم پنجهزنی+ یک چهارم ساقهدهی+ یک چهارم گلدهی) و فاکتور دوم کود بیولوژیک که، مخلوطی از باکتریهای آزوسپریلیوم+ ازتوباکتر + سودوموناس + باسیلیوسسوبتیلیس به تعداد 8 10باکتری در هر میلی لیتر در دو سطح (B1 عدم تلقیح و B2 تلقیح با کود بیولوژیک 2 لیتر در هکتار بصورت بذرمال) بود. استفاده شد. نتایج نشان داد که با افزایش دفعات مصرف نیتروژن بخصوص در چهار زمان کشت، پنجهزنی، ساقهدهی، گلدهیعملکرد بیولوژیک 37درصد، تعداد دانه در سنبله 8/19درصد، ازت دانه 4/18درصد افزایش یافت. همچنین تلقیح با کود بیولوژیک مورد مطالعه تعداد دانه در سنبله را 8/3 درصد و درصد ازت دانه را 6درصد و عملکرد بیولوژیک را 2,5 درصد نسبت به شاهد افزایش داد. ولی اثرمتقابل این دو فاکتور بر صفات فوق معنی دار نبود. بطور کلی به نظر می رسد زمان مصرف نیتروژن و تلقیح با کود بیولوژیک عامل مهمی در افزایش کمی و کیفی عملکرد گندم است.

ازتوباکتر، تغذیه گندم، نیتروژن دانه ،گندم،