فرودی جهرمی - عضو هیات علمی گروه مهندسی عمران دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوشهر
محمود سراجی - عضوهییت علمی گروه مهندسی عمران دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوشهر
علی رحیمی - کارشناس ارشد مهندسی عمران گرایش سازه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوشهر

یکی از جدیدترین تکنولوژی ها در زمینه سبک سازی ساختمان ها استفاده از دال های مجوف حبابی می باشد که ضمن حفظ ظرفیت باربری به میزان قابل توجهی از بار مرده آنها کاسته می شود. در دال های حبابی عمق فشاری بتن نسبت کمی از ضخامت دال می باشد و فقط این قسمت از بتن دال در رفتار خمشی دال موثر و مفید است. لذا حباب های توخالی بخشی از قسمتی که در خمش موثر نیست را حذف کرده و باعث کاهش قابل توجه بار مرده دال می شوند. اما با حذف بتن میانی دال از مقاومت آن کاسته شده که این مساله را می توان با استفاده از بتن الیافی بهبود بخشید. الیاف در بتن سبب می شود شکنندگی بتن به نحو قابل توجهی کاهش یافته و رفتار شکل پذیری تحت بارهای مختلفی از جمله فشار، کشش و ضربه از خود نشان دهد . الیاف خواص مکانیکی بتن را بهبود بخشیده و هادی یکپارچه فراهم می آورد و همچنین از گسترش ترک در بتن جلوگیری می کند.در این پژوهش اثر افزودن الیاف به بتن دال های با اندازه متفاوت بر روی مقاومت و خیز دال بررسی شده است. در این راستا از نرم افزار اجزاء محدود آباکوس که قادر به انجام تحلیل های غیرخطی با توجه به رفتار و خصوصیات مصالح غیر خطی می باشد بهره گیری شده است.نتایج نشان می دهد که با افزایش طول دهانه درهر دو نوع بتن دال تنش و خیز افزایش یافته که این افزایش در دال مسلح به بتن الیافی به نحو چشمگیری کاهش می یابد. در نتیجه استفاده از بتن الیافی در دال حبابی شاهد توزیع بهتر تنش ها در سطح دال بوده که این تنش ها به سمت لبه های چشمه توسعه یافته و از تمرکز آنها در مرکز دال جلوگیری شده است.

دال حبابی، بتن الیافی، مقاومت، خیز