محبوبه کامل نارستان - دانشجوی کارشناسی ارشد مرتعداری دانشکده منابع طبیعی بیرجند
شعله قلاسی مود - استادیار دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست دانشگاه بیرجند

افزایش کمی و کیفی پوشش گیاهی برای رسیدن به تولید پتانسیل و بهره برداری پایدار مهمترین هدفی است که در مدیریت مرتع دنبال میگردد. در این مطالعه تنوع گیاهی در منطقه قرق هندوالان، (خراسان جنوبی) که از سال 1390 عملیات نهالکاری توام با بذر پاشی در ان انجام شده با هدف استقرار پوشش گیاهی قرق گردیده است مورد بررسی قرار گرفت و تعداد 10 پلات 5*5 متری بصورت تصادفی در منطقه مورد مطالعه بررسی و گونه های موجود در هر پلات شناسایی شد و حضور 10 خانواده و 17 گونه به اثبات رسید. نتایج نشان داد جنس Ceratocarpus با 100 درصد دارای بیشترین درصد فراوانی در واحد سطح و جنس های Artemisia ، Launaea، Lactuca و Salsola با 10 درصد فراوانی دارای کمترین درصد فراوانی در واحد سطح بود. بزرگترین تیره Chenopodiaceae با 5 گونه و کوچکترین تیره Plumbaginaceae با 2 گونه می باشد. شکل زیستی هریک از گونه ها با استفاده از روش Raunkier مشخص شد که شامل %12 فانروفیت، %18 کاموفیت و %29 همی کریپتوفیت می باشد. شاخص شانون واینر برای منطقه برابر با 1/73 بدست امد.

هندوالان، خراسان جنوبی، تنوع گیاهی، شاخص شانون