احسان اله خورسندی کوهانستانی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه معماری واحد سوادکوه، دانشگاه آزاد اسلامی، سوادکوه، ایران
علیرضا قاراخانی - عضو هیات علمی گروه معماری، واحد سوادکوه، دانشگاه آزاد اسلامی، سوادکوه، ایران،

تاریخچه معماری ایرانی مربوط به هزاره هفتم قبل از میلاد است که در قیاس با سایر کشورهای جهان از اهمیت شایانی برخوردار است که معماران از هنرهایی چون: موزاییک کاری، نگارگری، فلزکاری،گچ بری و هنر شیشه گری بهره می جستند. هنر معمار ایران در طول تاریخ و حتی پس از ورود اسلام از تداوم کم نظیری برخوردار بوده است این هنر بیان کننده نحوهاندیشه جهان بینی ، باورها و اعتقادات مذهبی و سنتهای مردمان این سرزمین است. معماران ایران با توجه به موقعیت اقلیمی و جغرافیایی این سرزمین پهناور در ابداعات و نوع آوری راه ترقی را بیهوده و در ایجاد انواع برشها، طاقها، ایوانها، طاق-نماها، محرابها، مناره ها و تزیینات گوناگون بنا در عصر و دوره ای شاهکار های فراوانی بوجود آورده اند که مساجد از جایگاه والایی برخوردار بوده اند. آنچه گریبان انسان امروزی را گرفته است درواقع غرق شدن در مدرنیته و تکنولوژی و فاصله گرفتناز گذشته سرشار از آرامش است. معماری ایرانی-اسلامی با پیشینه و مصداقهای بسیار باارزش خویش میتواند روح ناآرام انسان امروزی را آرام سازد و مامن و پناهگاهی برای سرگشتگیهایش باشد. لذا لازم است که در طراحیهای خویش در کناراستفاده از مصادیق تکنولوژی و مدرنیته از رکن یا ارکانی از معماری ایرانی-اسلامی بهره بگیرد. این مقاله در پرداخت به روش توصیفی ومطالعه کتابخانهای انجام گرفته و ابزار گردآوری آن فیشبرداری است

معماری ایرانی، معماری اسلامی، تزیینات، مصالح، نماد، سمبل