مهتا اسکندرنژاد - دانشیار گروه رفتارحرکتی دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه تبریز
ساناز پور خورشید - کارشناسی ارشد روان شناسی ورزشی دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه تبریز

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش ایروبیک بر چابکی و سرعت عکس العمل کودکان اوتیستیک بود. این تحقیق از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری شامل کودکان مبتلا به اوتیسم بود. این کودکان قبلا با توجه به نظر یک روانپزشک کودکان به همراه یک تیم پزشکی و بر اساس ملاک های تشخیصی آخرین نسخه ی راهنمای تشخیصی آماری اختلال های روانی انجمن روانپزشکی آمریکا 2000 و بر اساس مقیاس رتبه بندی اوتیسم کارز مبتلا به اختلال اوتیسم تشخیص داده شد ه اند. هیچکدام از این کودکان سابقه شرکت در فعالیت های حرکتی از جمله ورزش ایروبیک را نداشتند. از میان جامعه آماری مذکور تعداد 28 نفر به روش نمونه گیری در دسترس از مراکز اوتیسم شهرستان تبریز انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. پس از ارزیابی آزمون خط کش جهت آزمون زمان عکس العمل و آزمون 4در9 جهت آزمون چابکی در پیش آزمون، آزمودنی های گروه تجربی به مدت 8 هفته هر هفته چهار جلسه 45 دقیقه ای در کلا س های آموزشی ایروبیک به طور انفرادی شرکت کردند. در این مدت آزمودنی های گروه کنترل و گروه تجربی، فعالیت های عادی مدرسه را انجام می دادند و فعالیت منظم و موثر ورزشی دیگری نداشتند. پس از اتمام دوره تمرینی از تمامی آزمودنی ها پس آزمون بعمل آمد. برای بررسی تاثیر آموزش ایروبیک بر فرضیه ها از تحلیل واریانس در اندازه های تکراری استفاده شد. کلیه تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 انجام شد. نتایج نشان داد ورزش ایروبیک بر رفتارهای کلیشه ای، هماهنگی، چابکی و عکس العمل کودکان اوتیستیک تاثیر مثبت دارد p<0/05 اما تفاوتی بر سازگاری اجتماعی و بر نگرانی والدین کودکان اوتیستیک مشاهده نشد p<0/05 با توجه به نتایج تحقیق می توان گفت ورزش ایروبیک میتواند بر بهبود عملکرد کودکان اوتیستیک تاثیرگذارد.

ورزش ایروبیک، کودکان اوتیستیک ، چابکی، سرعت عکس العمل