یاسر رضاپور میرصالح - استادیار دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اردکان
منیره اسماعیل بیگی ماهانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، دانشگاه اردکان

رشد اخلاقی عبارت است از رشد انسان در جنبه های شناختی، گرایشی و رفتار اختیاریانسان که به کمال انسان در زندگی شخصی و اجتماعی و معنوی او می انجامد. اگر هوش را ظرفیت سازگاری با موقعیت جدید قلمداد کنیم، آنگاه اخلاق ، ظرفیت سازماندهی ارزشی به این موقعیت را پوشش خواهد داد. از این رو هوش اخلاقی می تواند گستره و ژرفای توانمندی ای فکری و عاطفی را در همه مراحل و ابعاد زندگی نمایان کند و نیکی و نیک خوبی را پدید آورد. اهمیت هوش اخلاقی تا جایی باید برای والدین مهم باشد که همان قدر که به نگران هوش منطقی کودکان خود هستند، نسبت به هوش اخلاقی آنها نیز حساسیت نشان دهند. با توجه به این که هوش اخلاقی اکتسابی است و با تربیت اخلاقی مرتبط است مرتبط است، آموزش هایی که منجر به رشد هوش اخلاقی کودکان می شود، می تواند موجب توانمندی در ارتباطات و زندگی بهتر در جامعه شود در این پژوهش توصیفی -تحصیلی، مراحل رشد اخلاقی تا رسیدن به هوش خلاقی و چالش های پیش روی آن توضیح داده می شود و در پاین در مورد شیوه های تقویت هوش اخلاقی بحث خواهد شد.

اخلاق، هوش اخلاقی، تربیت، کودک