مجید سلیمانی ناغانی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه صنعتی اصفهان، دانشکده مهندسی شیمی، گروه پلیمر
روح الله باقری - استاد، دانشگاه صنعتی اصفهان، دانشکده مهندسی شیمی، گروه پلیمر
مرتضی صادقی - دانشیار، دانشگاه صنعتی اصفهان، دانشکده مهندسی شیمی، گروه پلیمر

در این پژوهش امولسیون هایی پایه آبی از یک رزین اپوکسی بر پایه بیس فنل-آ به کمک یک امولسیفایر غیریونی و یک لاتکس ترپلیمر اکریلاتی به عنوان پایدارکننده تهیه گردید و پایداری آن ها از طریق مشاهده نمونه ها بررسی گردید. اندازه و توزیع ذرات با روش پراکندگی نور دینامیکی(DLS (اندازه گیری شد. نتایج تجربی نشان داد که با کاهش اندازه ذرات زمان پایداری بیشتر میشود همچنین به کاربردن روش وارونگی فازی در مقایسه با سایر روش ها باعث پایداری بیشتر نمونه ها شد.

امولسیون، پایه آبی، رزین اپوکسی، پایداری امولسیون