طاهره ابراهیمی صدرآبادی - دانشکده مهندسی متالورژی و مواد، پردیس دانشکدههای فنی دانشگاه تهران
سعیدرضا اله کرم - دانشکده مهندسی متالورژی و مواد، پردیس دانشکدههای فنی دانشگاه تهران

در این مقاله مروری روشهای مختلف جهت ساخت پوششهای مقاوم به خوردگی خود ترمیم شونده ارایه شده است. به طور کلی برای سیستمهای پوشش حفاظتی دو مفهوم کاملا0 متفاوت خود ترمیم شوندگی پیشنهاد میشود. مورد اول به درک قدیمی از خود ترمیم شوندگی نزدیکتر است و بر مبنای مکانیزمهایی است که اجازه بازیابی خواص مکانیکی را به پوششهای آسیب دیده میدهند. روشهای مختلف که بر مبنای متوقف کردن فعال فرایندهای خوردگی در مناطق آسیب دیده هستند نیز به عنوان مفهوم دوم خود ترمیم شوندگی در نظر گرفته شده و به طور گسترده به آن پرداخته شده است. در این مقاله مروری به تشریح چهار سیستم پوشش خود ترمیم شونده فعال مقاوم به خوردگی شامل: پوششهای پلیمری هادی، پوششهای تبدیلی مقاوم به خورگی فعال، پوششهای محافظ با زمینهی دوپ شده با بازدارنده و همچنین پوششهای مقاوم به خوردگی خود ترمیم شونده بر پایه نانو/میکرو محفظههای بازدارنده خوردگی پرداخته شده است.

پوششهای فعال، خودترمیم شونده، مقاوم به خوردگی، نانوساختار