محمود فمی زاغرمی - دانشجوی دکتری دامپزشکی دانشگاه آزاد بابل
سروش مقدم جعفری - دانشجوی دکتری دامپزشکی دانشگاه آزاد بابل
محمدصادق موسوی - دانشجوی دکتری دامپزشکی دانشگاه آزاد بابل
انوش سفیدگری - دانشجوی دکتری دامپزشکی دانشگاه آزاد بابل

مقدمه: درماتوفیلوزیس، عفونت حاد و مزمن چرکی و اکسوداتیو جلدی واگیردار می باشد. این عفونت ناشی از اکتینومیستی گرم مثبت، بی هوازی اختیاری به نام درماتوفیلوس کنگولنسیس است. این بیماری با شیوع جهانی خصوصا در مناطق گرم و حاره ای در دام های اهلی مانند گاو، گوسفند، بز، اسب، حیوانات وحشی و گاهی در انسان گزارش می شود. همه گیری بیماری موجب ضرر های شدید اقتصادی همچون کاهش کیفیت پشم، کاهش تولید شیر و گوشت و در موارد شدید منجر کشتار زودتر از موعد و یا فروش ارزان دام می شود. بر اساس آمار جهانی، شیوع آن در گاوان 10 تا 12 %که نزدیک به یک میلیون ابتلای سالیانه ی را به خود اختصاص می دهد. با توجه به اینکه اطلاعات آماری دقیقی درباره ی بیماری درماتوفیلوزیس در ایران موجود نبوده این مطالعه با هدف تعیین موارد درماتوفیلوزیس دامی در ایران با تاکید بر اهمیت بهداشت عمومی آن انجامگردید.روش کار: جستجوی مقالات از سال 1980 تا 2017 با استفاده از کلید واژه های مشخص انگلیسی وفارسی در بانکهای اطلاعاتی الکترونیکی عمومی و تخصصی مانند پاپمد، گوگل اسکولار، ساینس دایرکت،اس ای دی، مگی ایران، ایران داک و ایران مدکس جستجو گردید.بحث و نتیجه گیری: گزارشاتی از موارد درماتوفیلوزیس در گوسفند (مرادپور-1989 ،هاشمی تبار-2004 ،توانایی منش- 2015 ،(ابتلای اسب (کجوری و مهری قهفرخی- 1998 ،(ابتلای گاو (جعفری شورجه-2008 ،(ابتلای شتر (خداکرم تفتی-2012 (و در موارد انسانی در شمال (شکوهی-2001 (و شمال غرب (سعادت زاده-1994 (می باشد. نظر به اهمیت اقتصادی و بهداشتی این بیماری زیونوتیک، ضمن مرور گزارشات موارد درماتوفیلوزیس در دام و انسان، به لزوم آگاهی دامپزشکان و دامپروران خصوصا در مناظق گرم و بارانی کشور در خصوص علایم بالینی بیماری، نحوه ی تشخیص آزمایشگاهی، نحوه ی انتقال و اقدامات کنترلی تاکید خواهد شد.

درماتوفیلوزیس، درماتوفیلوس کنگولنسیس، دام، انسان، ایران