اصغر زمانی - استادیار موسسه پژوهش و برنامه ریزی آموزش عالی

مفهوم مستندسازی در مدیریت و به ویژه مدیریت پروژه با مفهوم این اصطلاح در دیدگاه مدیریت دانش متفاوت است. آنچه در این پژوهش موردنظر است، دیدگاه مدیریت دانش است. در مستندسازی از دیدگاه مدیریت دانش، هر تصمیم، رویداد و فعالیت موثر بر سازمان که در برگیرنده دانش آشکار و ضمنی سازمان است، ارزش مستندسازی دارد. لذا ارزیابی تصمیمات و اقدامات انجام شده را در بر خواهد گرفت و از طریق دانش و اطلاعات گردآوری شده، بستری مناسب بر ارزیابی این اقدامات فراهم خواهد آورد. شد. همچنین اگر به پژوهشکده ها و موسسات پژوهشی به عنوان مرکزی متشکل از عوامل و منابع مادی و مالی و انسانی شامل اساتید، کارکنان و دانشجویان نگاه کنیم که در آن به تبادل دانش و اشاعه آن پرداخته می شود ، دو موضوع با اهمیت جلب توجه می کند: اول نقش سرمایه ای پژوهشکده ها و موسسات پژوهشی که به خوبی مشخص است و مورد توجه جامعه و دولت می باشد. زیرا پژوهشکده ها و موسسات پژوهشی به عنوان نهادی برای تولید،بهبود و توسعه دانش در حوزه های گوناگون در نظر گرفته شده است و در کشور ما هم به دلیل وجود مراکز، پژوهشکده ها و موسسات پژوهشی متعدد، این رسالت مورد توجه و انتظار بوده است وهمه ساله هزینه هنگفتی صرف آزمایش و خطا در خصوص تصمیم گیری روسا و مدیران پژوهشکده ها و موسسات پژوهشی می گردد. دوم: فرایند مدیریت دانش مشتمل بر تولید یا گردآوری و شناسایی دانش، طبقه بندی، ذخیره و مستندسازی دانش، توزیع و نشر دانش وکاربرد دانش ،که از رسالتهای اصلی یک دانشگاه و پژوهشکده ها و موسسات پژوهشی به شمار می آید .نتایج بررسی و مطالعه پژوهش حاضر نشان می دهد که فرآیند نظام مستندسازی تجربیات مدیران از فرآیند سه مرحله ای برنامه ریزی مستندسازی،اجرای مستندسازی ، پایش، کنترل، تسهیم؛تبعیت می کند.

مستند سازی تجربیات ،رهبری تغییر،روسا و معاونان،پژوهشکده ها،موسسات پژوهشی