میرسعید موسوی - استادیارگروه معماری وشهرسازی،واحدتبریز،دانشگاه آزاد اسلامی،تبریز،ایران

به طور کلی این پژوهش، سعی در نشان دادن چهارچوب نظری معماری پایدار وبررسی وجوه مختلف این معماری را داشته و مواردی از جمله کاهش مصرف منابع غیرقابل تجدید، توسعهی محیط طبیعی و حذف یا کاهش مصرف مواد سمی آسیبرسان برطبیعت و نحوهی به کارگیری آنها در صنعت ساختمانسازی را به عنوان بخشی از خصوصیات و وجوه موثر و کارآمد این نوع معماری بررسی کرده است. بنابراین باتوجه به مباحث ارایه شده میتوان مفهوم توسعهی سبز در معماری عصر حاضر را دربه کارگیری مدیریت یک محیط پاک و سالم براساس بهرهبرداری موثر از منابع طبیعی تجدیدشونده و انرژی های پاک با رعایت اصول اکولوژیکی دانست . لذا هدف غایی ازطراحی ساختمانهای پایدار، کاهش آسیبهای محیطی، به حداقل رساندن مصرف منابع انرژی و هماهنگی هرچه بیشتر با طبیعت میباشد. طراحی اقلیمی در شهر تبریز باید بر اساس معیارهای طراحی اقلیمی در اقلیم سرد و خشک صورت گیرد. ازطرف دیگر با توجه به دما، رطوبت ، بارندگی و محدوده نیاز به سایه و آفتاب در شهر تبریز مشخص می شود که این شهر در اکثر ماههای سال نیاز به انرژی خورشیدی جهت گرمایش فضاها دارد. هدف این پژوهش شناساییراهکارهای طراحی مجتمع مسکونی با رویکرد طراحی پایدار در شهر تبریز میباشد.

اقلیم، انرژی، طراحی اقلیمی، معماری پایدار