نقش عبادت در رضایت زناشویی مادران کودکان کم توان ذهنی

زمینه هدف: پژوهش حاضر به دنبال بررسی نقش عبادت در رضایت زناشویی مادران کودکان کمتوان ذهنی بیرجند بوده است. روش: پژوهش حاضر از نوع همبستگی است. بهمنظور جمعآوری دادهها، نمونهای شامل 120 نفر از والدین کودکان کم توان ذهنی مدارس استثنایی بیرجند به روش نمونهگیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزارهای مورداستفاده جهت دستیابی به اهداف پژوهشعبارت بودند از: پرسشنامه سبک زندگی اسلامی کاویانی )فرم کوتاه، 76 سوالی( و پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ) 47 سوالی( جهت تحلیل داده، از روشهای آمار توصیفی مانند محاسبه میانگین، انحراف معیار و نیز از شاخصهای آمار استنباطی همبستگی پیرسوناستفاده شد. یافتهها: نتایج نشان میدهد که بین عبادت با رضایت زناشویی مادران کودکان کم توان ذهنی رابطه وجود دارد. نتیجهگیری: توجه به عبادت در کاهش و پیشگیری از ناسازگاریهای زناشویی موثر است