سیدحسن خلیلی حسین آبادی - دانشجوی دکتری گروه برنامه ریزی درسی، واحد اصفهان )خوراسگان(، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران
رضا فراشبندی - دانشجوی دکتری گروه فلسفه تعلیم و تربیت، واحد اصفهان )خوراسگان(، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران
نسیم شامرادی ورنامخواستی - کارشناس ارشد گروه علوم تربیتی، واحد اصفهان )خوراسگان(، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران
سرور خبازثابت - کارشناس ارشد گروه روانشناسی بالینی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران

در انقلاب اطلاعاتی شبکه ها و سیستم های اطلاعاتی مهمترین پایگاه و کانال انتقالی و مبادله اطلاعات محسوب می شوند. همگام با چنین تحولاتی فرآیند آماده سازی جوانان برای زندگی به عنوان متفکرانی مستقل، شهروندانی فهیم و مفید برای جامعه و مدیرانی برای آینده باید متحول شود، اما این تحول در فرآیند فعالیت های تربیتی و آموزشی نیاز به تحول در نگرش و بینش طراحان و مجریان برنامه هایدرسی، بازنگری و بازآزمایی سازه های برنامه های آموزشی دارد. انواع ابزارهای پیشرفته تکنولوژی اطلاعاتی و ارتباطی می تواند منجر به عمیق شدن آموزش ها در نظام آموزش عالی وکیفی شدن آنها گردد، بنابراین می توان شاهد بود که تاکید از روی یادگیری صرف ومحفوظات، به سمت تفکر خلاق و قدرت استنباط اطلاعات، درحال تغییر می باشد. در این مقاله سعی شده است ابتدا اشاره ای به اهمیت و کیفیت برنامه های درسی در نظام آموزش عالی داشته و در ادامه ضمن تبین و تشریح جایگاه فن آوری اطلاعات در نظام آموزش عالیمهم ترین فن آوری های نوین اطلاعاتی و ارتباطی توصیف و کاربرد آن ها در ارتقاء سطح کیفی برنامه های درسی نظام آموزش عالی ایران مورد کنکاش قرار گیرد. همچنین به طور مختصر به چالش های پیش روی دانشگاهها و موسسات آموزش عالی درحوزه فن آوری اطلاعات و ارتباطات پرداخته و جهت ارتقاء سطح کیفی برنامه های درسی، پیشنهاداتی ارایه شده است

فن آوری اطلاعات و ارتباطات، نظام آموزش عالی، چالش ها، ارتقاء کیفی برنامه های درسی