محمد قاسمی - دانشیار، گروه مدیریت، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
حیدر یوسفیان - کارشناسی ارشد، گروه مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد زابل
امیرحسین سرگزی - کارشناسی ارشد، گروه مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد زابل
علی بزازیان - کارشناسی ارشد، گروه مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد زابل

میل به ماندن در زمان وجود فرصت های شغلی فراوان در مقایسه با شرایط اشتغال پایین و فرصت های محدود ،کمتر است. هنگامیکه مردم جو اقتصادی را مطلوب و اقتصاد را در حال رشد می یابند متوجه این مسیله خواهند شد که به آسانی می توانند برای افزایش خشنودی ،شغل خود را تعویض کنند. هدف این پژوهش بررسی نقش مولفه های خستگی شغلی در ماندگاری کارکنان بوده است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری این پژوهش سازمان تامین اجتماعی زابل در سال 1394 بوده است، که با توجه به حجم جامعه کارکنان تعداد 85 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. در این پژوهش از دو پرسشنامه استاندارد استعداد خستگی شغلی ، و پرسشنامه محقق ساخته میل به ماندن استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS استفاده شد. یافته های مهم پژوهش حاکی از آن بود که بین استعداد خستگی شغلی با میل به ماندن کارکنان در سازمان تامین اجتماعی زابل رابطه منفی ومعنی داری وجود دارد.

استعداد خستگی شغلی، محرک های بیرونی، محرک های درونی، واکنش عاطفی، ادراک زمان، بی قراری، میل به ماندن