اکرم سیفی - عضو هیات علمی دانشگاه ولیعصر(عج) رفسنجان
حسین ریاحی مدوار - عضو هیات علمی دانشگاه ولیعصر(عج) رفسنجان

بالابودن تراز آب زیرزمینی بر سامانه های آب و فاضلاب شهری اثرات تخریبی و چندگانه ای میگذارند و خطرات سازه ای، آلودگی میکروبیولوژیکی و خوردگی را ایجاد می کند. این پژوهش بعنوان مطالعه موردی روی شهر کرمان انجام شده که تراز آب زیرزمینی در محدوده شهری آن از عمق 20 متری در سال 1368 به عمق 3 متری در سال 1394 رسیده است. در این تحقیق معیارهای آسیب سنجی با بررسی آیین نامه ها، دستورالعمل ها، منابع موجود و نظرات کارشناسان در 4 دسته آسیب سطح اول و 18 مخاطره در سطح دوم با رویکرد تحلیل سلسله مراتبی AHP استنتاج گردیده است و رتبه بندی آسیب ها و مخاطرات انجام شد. طبق نتایج آسیب های بهداشتی - زیست محیطی با وزن 0/482، فنی-عملکردی با وزن 0/265، سازه ای فیزیکی با وزن 0/145 و هزینه ای - اقتصادی با وزن 0/108 رتبه بندی گردید و تحلیل حساسیت مخاطرات نیز با روش های کارآیی ، دینامیک، گرادیانی، سر به سر و روش دو بعدی انجام شد. مخاطرات تغییرمکان با وزن 23/1 درصد، تغییر در کمیت و کیفیت آب و فاضلاب با وزن 38/3 درصد، نشت آلاینده ها با وزن 30/6 درصد، افزایش هزینه های تصفیه با وزن 32/1 درصد بعنوان بالاترین مخاطرات از بین 1 مخاطره سطح دوم هر معیار آسیب استنتاج گردید.

آسیب پذیری، آنالیز حساسیت، بالا آمدن آب زیرزمینی، شهر کرمان، ورود فاضلاب