امیر عبدالوند - گروه عمران ، دانشکده فنی ومهندسی ، واحد تهران مرکزی ، دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران ، ایران
نادر عباسی - دانشیار، موسسه تحقیقات فنی ومهندسی کشاورزی، سازمان تحقیقات، آموزش وترویج کشاورزی، کرج
مهدی سیاوش نیا - استادیار، گروه عمران، دانشکده فنی و مهندسی، ، واحد تهران مرکزی ، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

خاک رسی واگرا به خاکی اطلاق می شود که ذرات خاک در تماس با آب چسبندگی خود را از دست دادهوبه صورت شناور درآمده وخاک شسته شده ودچار فرسایش می شود. بالا بودن درصد یون سدیم در آب منفذیاز خصوصیات عمده این نوع خاک ها می باشد. در این خاک ها اصلاح خصوصیات خاک واگرا اغلب با افزودنمواد مختلف شیمیایی توسط محققین مختلف مورد ارزیابی و بررسی قرار گرفته است .در این پژوهش اثر افزودنمقادیر مختلف خاکستر باگاس و زمان عمل آوری نمونه ها در زمان های مختلف برروی پتانسیل واگرایی موردبررسی قرار گرفته است. بدین منظور، ابتدا آزمایش های شناسایی شامل آزمایش های دانه بندی، تراکم وحدودآتربرگ برروی خاک رس انجام، وبعد از آن آزمایش سوراخ سوزنی (پین هول) برروی مخلوط خاک با مقادیرمختلف خاکستر باگاس شامل (2، 5، 10 و 15 درصد وزنی) در سه دوره عمل آوری (14، 7 و 28 روز) انجام گردید. نتایج آزمایش های انجام شده حاکی از اصلاح وبهبود پتانسیل واگرایی خاک رسی واگرا مورد تحقیق با افزایش درصد خاکستر باگاس است. به طوری خاک را از رده شدیدا واگرا (D1) به غیر واگرا (ND2) تغییر می دهد و دبی آب را در هد 5 میلی متر در حدود 3 برابر کاهش می دهد.

پتانسیل واگرایی، خاک رس، خاکستر باگاس و پین هول