فاطمه مصطفی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه صنعتی اصفهان- دانشکده مکانیک
سعید بختیاری فر - کارشناس ارشد ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد- دانشکده کامپیوتر
علیرضا صادقی - کارشناس معماری، دانشگاه آزاد اسلامی- واحد بروجن
نسیم جهاندار ملک آبادی - کارشناس ارشد معماری، موسسه آموزش عالی پیام گلپایگان- دانشکده معماری

هنر معماری اسلامی فراتر از صرف تجربه زیبایی شناختی استو در واقع جلوهای نمادین از حقیقتی والاتر است که انسان را ازکثرت جهان بیرون به وحدت الهی می رساند. جهت توانایی معماردر طراحی و تولید صنعتی و امکان تجسم اجسام و فرم هاینامتعارف معماری، باید ابزاری برای خلق فضا و معماری در اختیارمعمار قرار گیرد که این ابزار با استفاده از تکنولوژی و امکاناتپیچیده گرافیک در رایانه به نام معماری دیجیتالی میسر میگردد.دنیای تجزیه و تحلیل دیجیتال تقریبا از دهه 1691 در زمان احداثپروژه هایی مانند خانه اپرای سیدنی وارد عرصه معماری شد.معماری دیجیتالی جنبشی در عرصه ی معماری است تا باارتباط معماری و علوم دیجیتال زمینه ای برای خلق و نو آوری بیشترفراهم گردد و معمار در فضای دیجیتال از قید و بند های طراحیفضای معماری با روش های رایج گذشته و کندی کار با ابزارهایترسیمی قبلی در عصر کنونی، رها گشته و جزییات تصور شده یکطرح را پیشاپیش به تصویر می کشد. واقعیت بخشیدن به سطوح ومنحنی های آزاد ذهن طراح، به کمک چه ابزارهایی امکان پذیراست ابزارهای رایانه ای در چه بخش هایی از طراحی و تولید اینبناها نقش دارند ساختارهای معماری دیجیتالی در حال پیشرفتهستند و سیستم های ساخت، در عصر کنونی در حال تثبیت خود وشکستن مرزها بوده و شاید این سیستم ها در آینده نزدیک قادر بهبرآوردن نیاز های غیر خطی معماری دیجیتالی نباشند.در نتیجه رایانه با تاثیر در سیستم فکری طراحان هر روز نسبتبه روز دیگر موفق تر عمل می نماید در این زمان شاهد تولد سبکهای جدیدی درحیطه طراحی بودیم. دیجیتال به عنوان یک ابزار بهلحاظ توانایی نقش بسیار مهمی را در زمان و کیفیت تجسم بخشیدنیک تفکر ایفا می کند. در دهه های اخیر روش های جدیدی درطراحی معماری پدیدار گشته که از کامپیوتر به عنوان وسیله طراحیاستفاده می کنند و این موضوع دسته های مختلفی ازمهارت هایدیجیتال و نمونه ای جدید از دانش معماری را پدید آورده است.این مقاله در پی روشی است که با استفاده از معماری دیجیتال بتوان،معماری سنتی را به روش جدید باز آفرینی کرد. این روش یکایده کلی از طراحی دیجیتال ارایه می دهد که در پی آن می توانبه شناخت روش هایی از طراحی دیجتال توام با درک منطقی آنها رسید. روش پژوهش در نگارش این مقاله کیفی بوده و ارزیابی بهصورت توصیفی - تحلیلی و برداشت اطلاعات به روش کتابخانهایانجام گرفته است.

تعامل، رایانه، معماری، طراحی سازه های معماری، معماری دیجیتال