حمیدرضا فلاح - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری ، گروه معماری ، دانشکده معماری ، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران
خسرو موحد - دانشیار معماری ، گروه معماری ، دانشکده معماری ، واحد شیراز ، دانشگاه آزاد اسلامی ، شیراز ، ایران

آثاری که در ارتباط با هنرهای تجسمی و معماری می باشند ، نمادهایی برای پی بردن به بخش مهمی از عناصراجتماعی مهم جامعه هستند. هنرهای تجسمی آنگونه هویت را به عینیت می کشند که نخ تسبیح ملهم در زمان هایمختلف می گردند. روح جامعه به وسیله ی هنرمندان و معماران، در فضاها و ابزارها عینیت پیدا می کند و شکل و صورتمی یابد. لزوم ایجاد مراکز آفرینش هنری در جهت شکوفایی توانایی های بالقوه و خلاق انسان را در زمینه فرهنگی و هنریباعث می شود؛ و این مسیله خود در شکل گیری و هویت فرهنگی و سنت یک جامعه نقش بسزایی دارد. در واقع مراکزآفرینش هنری در اشاعه توسعه هنر و فرهنگ در جامعه و در بخشی از اندیشه های انسانی، به دنبال این است که با توجهبه فرایند مدرنیته و مدرنیزاسیون با یک رویکرد سنتی و زمینه گرا و بهره مندی از پیامدهای مثبت و موثر هنری ، بهشناخت عمیق باورها و ارزش های ملی و سنتی جامعه خود بپردازد. ارتباط بین هنرها و به کارگیری اصول و مبانیهنرهای تجسمی در آفرینش یک اثر معماری با توجه به ارزش های فرهنگی و ملی یک جامعه در قالب ارزشهای مدرن باتاثیر در صورت کالبدی و شکلی بنا ، نقش به سزایی در تبدیل آن به یک آفریده هنری ماندگار و تاثیرگذار ایفا کند.در این مقاله با بررسی اصول و مبانی هنرهای تجسمی در پیوند با معماری به دنبال ارزش گذاری بر الگوها و مولفههای سنتی در تلفیق با ارزشهای مدرنیته ، می باشیم .

سنت، مدرنیته، هنر، هنرهای تجسمی، معماری