رضا قربانی - عضو هیات علمی گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
علیرضا کوچکی - عضو هیات علمی گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
محسن جهان - عضو هیات علمی گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
مهدی نصیری - عضو هیات علمی گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد

امروزه کشاورزی زیستی به عنوان یکی از مناسب ترین نظام های تولیدی جایگزین نظام های کشاورزی رایج مورد توجه متخصصین علوم مختلف، عموم مردم حتی دولت مردان و سیاست گذاران نیز در سطح جهان قرار گرفته و تحقیقات وسیع در زمینه ی ابعاد مختلف این نوع نظام تولیدی پایدار در حال گسترش هستند. در نظام های تولید زیستی تاکید زیادی بر تلفیق زراعت و دامداری شده است و معتقدند که در یک واحد تولیدی کشاورزی زیستی باید تولیدات دامی نیز وجود داشته باشد. فرآورده های دامی زیستی متعددی مانند گوشت، لبنیات و حتی محصولات زیستی حاصل ازفرآورده های جانبی مانند پشم دام های زیستی نیز مورد توجه و علاقه مصرف کنندگان قرار گرفته اند. درکلیه مراحل تولید، عمل آوری و بسته بندی تا زمانی که به دست مصرف کننده برسد باید استانداردها و معیار های معینی برای فرآورده های دامی نیز همانند فرآورده های گیاهی رعایت شوند. در کشور ما، بسیاری از سامانه های کشاورزی و تولیدات دامی و غذایی از اولویت و امتیاز برای تبدیل به کشاورزی و محصولات زیستی گواهی شده برخوردارند، از جمله ی این نظام ها می توان به مجتمع های صنعتی پرورش و نگهداری دام و نیز تولیدات عشایر کوچ نشین اشاره نمود که توانمندی های بالقوه ی بسیاری برای گواهی زیستی تولیدات آنها وجود دارد، ولی متاسفانه هیچگونه تشکیلاتی برای سامان دهی، گواهی و یا فروش محصولات تولید شده دامی و غذایی در این گونه نظام ها که عموما در آنها اصول و قواعد تولید زیستی به طور طبیعی و ناخودآگاه اجرا می شود، وجود ندارد. معرفی نظام تولید زیستی به بخش پرورش دام در کشور، مستلزم تدوین برنامه ای جامع و همه جانبه نگر است ضمن اینکه وجود استانداردهای ملی و نیز تاسیس موسسات دولتی و غیر دولتی گواهی کننده ی محصولات دامی و غذایی زیستی، جزو اولین و ضروری ترین اقدامات در این زمینه می باشند.

تولیدات دامی زیستی، محصولات غذایی زیستی، استاندارهای کشاورزی زیستی