الهام مجتهدین - دانشجوی دکتری چینه شناسی و فسیل شناسی، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
فاطمه هادوی - استاد گروه زمین شناسی، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
راضیه لک - استادیار پژوهشکده علوم زمین، سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، تهران، ایران

تعدادی از نمونه های رسوبات سطحی بستر دریای عمان (منطقه سیریک) انتخاب و پس از آماده سازی و عکس برداری از نانوپلانکتون های آهکی آنها، مورد مطالعه قرار گرفت. برای اولین بار تعداد 17 جنس و 29 گونه از منطقه مورد مطالعه معرفی گردید. در این منطقه تعدادی از گونه های نانوپلانکتون ها از نظر فراوانی غالب هستند و برخی از گونه ها به صورت نادر در نمونه ها حضور دارند که در این میان می توان گونه های Florisphaera profunda، Gephyrocapsa ericsonii و Braarudosphaera bigelowii را نام برد. همچنین در نمونه های مورد مطالعه تعداد زیادی گونه های حمل شده که غالبا به سن نیوژن می باشند، دیده می شود. ارتباط بین 4 عنصر Zn، Cu، Ba و Si و نحوه گسترش نانوپلانکتون ها و تغییرات محیطی نیز در نمونه های منطقه مذکور مورد بررسی قرار گرفت. عناصر Zn، Cu و Ba به طور مستقیم با پروداکتیویتی نانوپلانکتون ها ارتباط داشته و در نمونه های تقریبا نزدیک به ساحل فراوان بودند. عنصر Si مانع از رشد و گسترش نانوپلانکتون ها می شود و میزان آن در نمونه های تقریبا نزدیک به ساحل با فراوانی نانوپلانکتون ها رابطه معکوس دارد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که دریای عمان (منطقه سیریک)، به ویژه در مناطق تقریبا نزدیک به ساحل، برای رشد و گسترش نانوپلانکتون ها بسیار مساعد بوده و این حوضه یک دریای حاشیه ای است.

پالیواکولوژی، نانوپلانکتون های آهکی، پروداکتیویتی، دریای عمان، سیریک