طیب رضیئی - ۲ اعضای هیئت علمی پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری، تهران
بهرام ثقفیان - اعضای هیئت علمی پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری، تهران،

تغییرات اقلیمی عامل اصلی بروز خشکسالی در مناطق مختلف کره زمین است. نتیجه تغییرات اقلیمی در برخی از مناطق جهان بروز خشکسالی های شدید و بلند مدت و در مناطق دیگر ترسالی می باشد. تغییرات اقلیمی همچنین می تواند روند گرایش مناطق بسوی خشکسالی و یا ترسالی را نیز کنترل نماید. در این بررسی، دوره های خشکسالی و ترسالی هواشناسی در دشت سیستان با استفاده از شاخص SPI در مقیاس های زمانی مختلف تعیین و ویژگیهای خشکسالی منطقه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سپس روند تغییرات دما، بارندگی و شاخص خشکسالی SPI در ارتباط با تغییرات اقلیمی دهه های گذشته بررسی گردید. نتایج نشان داد که در دشت سیستان به دلیل کاهش دامنه شبانه روزی دما، دما رو به افزایش است. اما بررسی روند تغییرات بارندگی سالانه و شاخص SPI نشان داد که گرایش ایستگاه های منطقه بسوی مرطوب شدن می باشد، هرچند که این تغییرات از نظر آماری مورد تائید قرار نگرفتند. بررسی سریهای زمانی شاخص SPI در مقیاس های زمانی مختلف نشان داد که از تا ۱۹۹۰ فراوانی وقوع خشکسالی در ایستگاه معرف زابل زیادتر از دهه 2000-1990 بوده و این ایستگاه در سالهای اخیر بیشتر در حالت نرمال و یا مرطوب بوده است.

خشکسالی، تغییرات اقلیم SPI روند، سیستان