امیرعباس بصیری طهرانی - کارشناس ارشد ژئوتکنیک، مهندسین مشاور سیویار
یحیی باقری حریری - کارشناس ارشد راه و ساختمان، شرکت متروی تهران

انتخاب روش مناسب اجرا با توجه به محدودیت های شهری برای حفاری های بزرگ زیرزمینی، حتی قبل از شروع به طراحی از اهمیت زیادی برخوردار می باشد . تنوع روشهای اجرا از قبیل حفاری یک مرحله ای، حفاری چند مرحله ای، حفاری با تکیه گاه میانی داخلی و یا آویز خارجی از یک طرف و خصوصیات ژئوتکنیکی توده محل حفاری، مشخصات هندسی طرح و محدودیت های آن از طرف دیگر باعث می گردد که هر مورد از این حفاری ها از نظر روش اجرا در نوع خود منحصر بفرد باشد . انتخاب روش اجرای مناسب در این صورت تنها بعد از پیشبرد نسبی طرح های مختلف و مقایسه مالی و فنی این گزینه ها امکان پذیر می باشد، که خود مستلزم حجم بزرگی از تحلیل های اولیه بوده و می تواند هماهنگی نسبی بخش های مختلف یک پروژه جامع مانند خطوط مترو را نیز تحت تاثیرقرار دهد . در بررسی حاضر سعی شده است ابتدا با فرض مقادیر پارامترهای ژئوتکنیکی، امکانپذیری استفاده از هر یک از روشهای فوق با تغییر پارامترهای حفاری مورد بررسی قرار گیرد . در مرحله بعد پس از حصول حدود اعتبار این روشها، اطلاعات بدست آمده دسته بندی شده و با معرفی شاخص های بی بعد حاکم بر رفتار تونل های کم عمق و ارائه مقادیر آنها در قالب نمودارهای کا ربردی،امکان ارزیابی رفتار توده خاک میزبان تونل و پیش بینی مشخصات مناسب حفاری در مراحل مقدماتی مطالعاتی برای طراحان تونل فراهم آمده است.

تونل کم عمق،تحلیل عددی، شاخص های بی بعد، طول پیشروی بدون پوشش