نادر مظلومی - عضو هییت علمی دانشگاه علامه طباطبایی

بقاء اثر بخش و کارآمد سازمان در مسیر ایجاد منافع کوتاه و بلند مدت برای صاحبان منافعش نوعا هدفی استراتژیک محسوب می گردد. از این منظر می توانیم شیوه هایی را که سازمان برای مقابله با آشفتگی ها و بحران ها و لذا تضمین بقای خود در پیش می گیرد بخشی از استراتژی آن سازمان بشمار آوریم. در این مقاله مبانی شکل گیری نظریه ی مدیریت بحران به صورتی اجمالی مورد توجه قرار گرفته و دیدگاه های گوناگون درباره ی بحران طبقه بندی می شود. مقاله ضمن تاکید بر اهمیت مدیریت بحران در راستای برنامه های استراتژیک سازمان به این نکته می پردازد که یافته های موجود در مورد بحران سازمانی و مدیریت آن انسجام کافی ندارند.

مدیریت بحران، رهیافتی استراتژیک، بقاء