اکبر اسلامی - دانشیار گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران، ایران
رضا نعمتی - دانشجوی دکتری تخصصی مهندسی بهداشت محیط، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران، ایران

زمینه و هدف: سطح جهانی آلودگی محیطی به فلزات در دو قرن اخیر بشدت افزایش یافته است. حضور برخی از فلزات سنگین در اکوسیستمهای آبی، تهدیدی همیشگی برای سلامت جوامع بشری است. زیستپالایی که در آن از میکروبها جهت سمیتزدایی و تجزیه آلایندههای زیستمحیطی استفاده میشود، گزینهای مناسب جهت جایگزینی استراتژی های فیزیکوشیمیایی فعلی برای حذف فلزات سنگین است. روش مطالعه: در مطالعه مروری حاضر، پس از جستجوی نزدیک به 300 مقاله مرتبط منتشر شده در بانکهای اطلاعاتی مانند، SIDPubmed ، Sciencedirect و Scopus ، حدود 30 مقاله جهت بدست آوردن آخرین یافتهها در زمینه زیستپالایی فلزات سنگین از محیطهای آبی انتخاب و مورد بررسی نهایی قرار گرفت. در این تحقیق کلید واژههایی مانند فلزات سنگین، زیستپالایی فاضلاب صنایع آبکاری، فروشوییزیستی، تبدیلزیستی و تجمیع زیستی جهت جستجو در بانکهای اطلاعاتی مورد استفاده قرار گرفت. یافتهها: بهمنظور انجام موثر آلودگیزدایی توسط فنآوری زیستپالایی میبایست کارایی این فرآیند با توجه به دامنه غلظت متفاوت یون های فلزی تعیین گردد. همچنین میبایست در انتخاب ارگانیسمهایی که در مطالعات، بهترین عملکرد را در زیستپالایی فلزات مختلف و ترکیبات آن را داشته اند، صورت پذیرد. از میان روشهای میکروبی مختلف، جذبزیستی در مقایسه با فرآیند تجمیعزیستی در کاربردهای مقیاس کامل، عملیتر می باشد. زیرا در تجمیعزیستی نیازمند افزودن نوترینتها جهت جذب فعال فلزات سنگین است. نتیجهگیری: استفاده از فرآیندهای زیستپالایی برای تصفیه فاضلاب های حاوی فلزات سنگین، بسیاری از محدودیتهای بزرگ سایر روشهای فیزیک وشیمیایی را نداشته و از نظر اقتصادی نیز مطلوبتر است. با این حال مطالعات بیشتری جهت برطرف نمودن محدودیتهای کنونی این فنآوری برای استفاده در مقیاس عملی مورد نیاز است.

فلزات سنگین، میکروارگانیسم، محیطهای آبی ، زیستپالایی متابولیسم گوگرد