محسن سعدانی - دکتری، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ا یران/دکتری، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
محمدمهدی امین - دکتری، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
محمدامین کرمی - دکتری، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
فهیمه تیموری - دکتری، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

زمینه و اهداف: هیدروکربنهای آروماتیک علاوه بر تاثیرات سمی بر انسان، حیوان و گیاهان، میتوانند در تولید مه دود فتوشیمیایی نیز موثرباشند، در نتیجه اندازهگیری آنها از نظر ارزیابی سلامت انسانها و همچنین اثرات زیست محیطی حایز اهمیت میباشد. هدف از این مطالعه ارزیابی کارایی روش Solid-Phase Microextraction برای اندازه گیری گاز بنزن، تولون و زایلن بوده است. مواد و روشها: نمونه بردارهای SPME در هولدرهای محافظ نمونهبرداری قرار داده شده و به مدت 5 روز در هوای آزاد در مسیرهای نسبتا پرترافیک قرار گرفت. نمونهبرداری در دو فصل انجام شده و در پایان هر دور نمونهبرداری، نمونهها جهت آنال ز به آزما شگاه ارسال میگردید. ی یعلاوه بر روش فوق از روش پمپ و جاذب هم استفاده شده و غلظت گازهای بنزن، تولون و زایلن اندازه گیری شد. در انجام این طرح و استفاده از منابع، رعایت موازین اخلاقی انجام شد.یافتهها: نتایج حاصل از نمونه برداری با SPME با نتایج به دست آمده از روش معمول با استفاده از جاذب وپمپ، آنال ز و مقایسه گردید. ی R2 نمودار مقایسه نتایج این دو روش برای بنزن، تولون و زایلن به ترتیب حدود 98 / 0، 9/ 0 و 95 / 0 به دست آمد. اختلاف اندک مقدار اندازهگیری شده به صورتی بود که مقادیر غلظتهای پمپ و جاذب در بیشتر مواقع مقدار بالاتری را نشان میداد. نتیجهگیری: مقایسه غلظتهای به دست آمده از دو روش، شباهت نسبی بین نتایج آنها را نشان میدهد و میتوان گفت که استفاده از روش SPME هم میتواند، نتایج قابل اطمینانی از اندازهگیری گازهای بنزن، تولون و زایلن را ارایه دهد.

نمونه برداری غیر فعال، SPME ، بنزن، تولون، زایلن