احمدرضا یزدانبخش - استاد، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
عمران شعبان زاده سراجی - کارشناس ارشد مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران
سیما الیاسی - کارشناس ارشد مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
اسماعیل جوادی - دانشجوی کارشناس ارشد مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران

اهداف و زمینه: ترکیبات فنولیک موجود در آب دارای اثرات زیان آور برای سلامتی و محیط زیست بوده و مزه ناخوشایندی در آب آشامیدنی ایجاد میکند، به همین جهت جاذبهای متعددی برای حذف فنول از آب پیشنهاد شده است. هدف این مطالعه بررسی کارایی باگاس نیشکرجهت حذف فنول از محلولهای آبی میباشد.مواد و روشها: باگاس تهیه شده پس از آماده سازی و اضافه نمودن مقادیر مشخص فنول، در بازههای زمانی معین توسط سانتریفیوژ از محلول جدا شده و میزان جذب محلول باقیمانده توسط دستگاه اسپکتروفتومتر خوانده شد. تحلیل دادهها بوسیله نرم افزارهای EXCEL2010و PRISM6 صورت گرفت. موازین اخلاقی مربوط به روش کار و استفاده از منابع رعایت گردید. یافتهها: با افزایش pH وغلظت اولیه فنول راندمان جذب کاهش یافت. همچنین با افزایش مقدار جاذب و مدت زمان تماس راندمان جذب افزایش یافت. شرایط بهینه برای حذف فنل pH برابر 3، غلظت باگاس 2 g/L و زمان 50 دقیقه و ظرفیت جذب توسط باگاس برابر mg/g16 بدست آمد. آنالیز دادههای تجربی با مدلهای جذب فرندلیچ و لانگمویر به ترتیب دارای ضریب همبستگی 9755 / 0 و 8359 / 0 میباشد. نتیجهگیری: نتایج این مطالعه نشان داد با فراهم نمودن شرایط بهینه، میتوان از باگاس بعنوان یک جاذب آلی برای حذف مناسب فنول استفاده نمود. بنابراین با توجه به اینکه ضایعات باگاس در مقادیر زیادی در فراوری تهیه شکر تولید میشود، میتوان از آن به عنوان یک جاذب ارزانقیمت استفاده نمود.

باگاس نیشکر، جذب سطحی، فنول، محلول آبی