مرتضی تاکی - دانشجوی کارشناسی ارشد، مکانیزاسیون، گروه ماشین های کشاورزی، دانشگاه تبریز
یحیی عجب شیرچی - دانشیار مکانیزاسیون، گروه ماشین های کشاورزی، دانشگاه تبریز
رضا عبدی - استادیار مکانیزاسیون، گروه ماشین های کشاورزی، دانشگاه تبریز
محمد اکبرپور - دانشجوی کارشناسی ارشد مکانیزاسیون، گروه ماشین های کشاورزی، دانشگاه تبریز

در این تحقیق کارایی انرژی محصول خیار گلخانه ای در شهرستان شهرضا، با رویکرد تحلیل پوششی داده ها (DEA) مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور از بین 60 گلخانه موجود در این شهرستان و روستاهای اطراف تعداد 25 واحد که اطلاعات مستند داشتند به طور تصادفی انتخاب شده و جمع آوری داده ها از طریق تکمیل پرسشنامه و مصاحبه حضوری انجام گرفت. نتایج نشان داد که نهاده سوخت با 47 درصد بیشترین و آب مصرفی با 1/2 درصد کمترین سهم مصرف انرژی را به خود اختصاص می دهد. نتایج حاصل از تحلیل پوششی داده های انرژی حاکی از این بود که در مدل بازگشت به مقیاس ثابت، 24 درصد و در مدل بازگشت به مقیاس متغیر، 36 درصد از کل واحدها کارایی 100 درصد داشته و بقیه واحدها به درجات مختلفی ناکارا محسوب می شوند. میانگین کارایی فنی، کارایی فنی خالص و کارایی مقیاس به ترتیب 90/37، 95/09 و 94/6 برآورد شد. همچنین میانگین کارایی فنی واحدهای ناکارا بر اساس مدل بازگشت به مقیاس ثابت 87 درصد محاسبه شد، به این معنا که 13 درصد از کلیه منابع می تواند به وسیله بالا بردن کارایی این واحدها ذخیره شود. در این تحقیق بیشترین مصرف نادرست انرژی و همچنین بیشترین سهم از کل انرژی ذخیره ای مربوط به نهاده سوخت مصرفی است.

تحلیل پوششی داده ها (DEA)، کارایی انرژی، خیار گلخانه ای