ابراهیم ایزدی - استادیار دانشکده کشاورزی ، دانشگاه فردوسی مشهد
محمد حسن راشد محصل - استاد دانشکده کشاورزی ، دانشگاه فردوسی مشهد
اسکندر زند - دانشیار موسسه تحقیقات گیاه پزشکی، تهران
مهدی نصیری محلاتی - استاد گروه زراعت، دانشکده کشاورزی ، دانشگاه فردوسی مشهد

آترازین مهمترین علف کش خانواده ترایازین ها است که جزو علف کش های با نیمه عمر متوسط طبقه بندی می شود. به منظور بررسی تاثیر کود آلی و مقدار کاربرد آن بر تجزیه آترازین، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکد ه کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. کود آلی دو سطح ( 0 و 50 تن در هکتار) به عنوان کرت اصلی و مقدار کاربرد آترازین در دو سطح ( 2 و 4 کیلوگرم ماده موثره در هکتار) به عنوان کرت های فرعی آزمایش بودند. پس از کاربرد آترازین نمونه گیری از خاک در عمق 0 تا 15 سانتی متر و توسط یک مته به قطر 3 سانتی متر، بلافاصله، 7، 14، 30، 60، 120 و 150 روز پس از کاربرد آترازین انجام شد. غلظت باقیمانده آن توسط دستگاه HPLC اندازه گیری شد . نتایج نشان دادند که ماندگاری آترازین با افزایش کاربرد آن و کود آلی افزایش یافت. به طوری که بیشترین نیمه عمر (12/92 روز) و کمترین سرعت تجزیه (0/0536 میلی گرم در کیلوگرم خاک در هکتار) آن در تیمار مربوط به 50 تن کود آلی و 4 کیلوگرم آترازین در هکتار و کمترین نیمه عمر (3/64 روز) و بیشترین سرعت تجزیه (0/19 میلی گرم در کیلوگرم خاک در هکتار) آن در کاربرد 2 کیلوگرم آترازین و بدون کاربرد کود آلی مشاهده شد . براساس نتایج این آزمایش کاربرد کود آلی ضمن افزایش جذب آترازین نقش مهمی را در کاهش آبشویی آن به لایه های زیرسطحی خاک و آلودگی احتمالی آبهای زیرزمینی دارد و در صورت تقویت جمعیت و فعالیت میکروبی در افزایش سرعت تجزیه آترازین نیز موثر خواهد بود.

علف کش، بافت خاک، فعالیت میکروبی، ماندگاری، نیمه عمر