حسین حمیدی فر - استادیار بخش مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز
محمدحسین امید - استاد گروه مهندسی آبیاری و آبادانی، دانشکده مهندسی و فناوری کشاورزی،دانشگاه تهران
مهدی بهرامی - استادیار گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فسا
محمدجواد امیری - استادیار گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فسا

قابلیت پیش بینی سازوکار پخش و انتقال آلاینده ها، اهمیت زیادی در مباحث مدیریت کیفی و سلامت آبراهه ها دارد. در این تحقیق، با استفاده از یک فلوم آزمایشگاهی به طول 18 ، عرض 0/9 و ارتفاع 0/6 متر به بررسی آزمایشگاهی تاثیر پوشش گیاهی صلب سیلابدشت بر ضریب اختلاط عرضی یک کانال با مقطع مرکب پرداخته شده است. با تصویربرداری از ابر آلودگی و استفاده از روش پردازش تصویر، تغییرات غلظت ردیاب مشخص گردید. نتایج نشان داد که موقعیت تزریق ردیاب بر ضریب اختلاط عرضی تاثیرگذار است. ضریب اختلاط عرضی در کانال اصلی همواره از سیلاب دشت بیشتر می باشد و مقدار آن نیز با افزایش عمق نسبی افزایش می یابد. همچنین با افزایش تراکم پوشش گیاهی بر روی سیلاب دشت، مقدار ضریب اختلاط عرضی بدون بعد هم در کانال اصلی و هم در سیلاب دشت افزایش می یابد. در نهایت چنین نتیجه گرفته شد که پوشش گیاهی با تراکم 0/88 درصد می تواند منجر به افزایش 80 درصدی ضریب اختلاط عرضی در سیلاب دشت و افزایش 107 درصدی این پارامتر در کانال اصلی در مقایسه با حالت بدون پوشش گیاهی گردد

انتشار آلودگی، رودخانه، عمق نسبی، کیفیت آب، پردازش تصویر