صفورا قاسمی - دکترای تخصصی، بیومکانیک ورزشی، همدان، ایران.
حیدر صادقی - استاد، گروه بیومکانیک ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
زهرا بصیری - استادیار، گروه روماتولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.
احمد تحملی رودسری - استادیار، گروه روماتولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.

مقدمه: ورزش زمانی بر تراکم استخوان نواحی مختلف بدن موثر می باشد که بتواند موجب افزایش بار مکانیکی یا فشار دینامیکی در آن ناحیه از بدن گردد، بنابراین هدف از تحقیق حاضر، تاثیر تمرینات ورزشی در آب بر تراکم استخوان زنان پری منوپوز بود.روش کار: این تحقیق نیمه تجربی از نوع پیش آزمون پس آزمون بود. 20 زن پری منوپوز 40 تا 45 سال شهر همدان در سال 1394 در دو گروه 10 نفری )گروه تمرین در آب و گروه کنترل( تقسیم شدند. گروه تجربی 12 هفته تمرین در آب را سه بار در هفته و هر جلسه 70 دقیقه انجام دادند. تراکم مواد معدنی استخوان ران )کل هیپ و سر فمور( آزمودنی ها قبل و پس از 12 هفته توسط دستگاه سنجش تراکم استخوان دگزا مورد سنجش قرار گرفت. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی، تی تست مستقل و وابسته و تحلیل کوواریانس توسط نرم افزار SPSS نسخه 21 صورت گرفت. سطح معناداری در کلیه آزمونها کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد.یافتهها: تراکم استخوان ران )کل هیپ و گردن فمور( در گروه تمرین در آب در مقایسه با گروه کنترل اختالف معناداری را نشان داد )002/0=P و 046/0=P .)در گروه کنترل کاهش تراکم استخوان ران در ناحیه کل هیپ و گردن فمور )004/0=Pو 033/0=P )مشاهده شد. نتیجهگیری: با توجه به این که تفاوت در بین گروه تمرین در آب و گروه کنترل مشاهده شد، تمرینات تحمل وزن در آب به زنان پری منوپوز توصیه می شود، زیرا باعث جلوگیری از کاهش تراکم مواد معدنی استخوان ناشی از افزایش سن در این دوران می شود.

تراکم استخوان، تمرین ورزشی در آب، زنان پری منوپوز