کیوان آقابیک - استادیار دانشکده فنی دانشگاه تهران
ابراهیم رحمانی - دانشجوی دکتری حقوق بین الملل دانشگاه پیام نور

جهانی شدن پدیده ای متکثر و چند بعدی است که کشورهای گوناگون جنوب و شمال، توسعه نیافته و پیشرفته، به مراتب گوناگونی متاثر از روند آن می باشند. کشورهای توسعه نیافته از حیث فناوری دارای محدودیت می باشند و چندان با زبان و ادبیات جهان مدرن آشنا نیستند، از اینرو طبیعی است که نسبت به کشورهای پیشرو به چالش بیشتر کشیده شوند، هر چند روند حوادث در دنیای نو شوندهٔ امروز به گونه ای نیست که فقط برخی کشورها سود برند و با هیچ چالشی روبرو نشوند. ایران به عنوان یک کشور جهان سوم و در حال پیشرفت نیز از این فرایند مستثنی نبوده و می توان جایگاه آن را با توجه به حوزه های گوناگون اقتصادی، سیاسی، فناوری و فرهنگی نسبت به پدیدهٔ جهانی شدن بررسی کرد. این مقاله در جستجوی فرصت ها و تهدیدهای ایران در حوزهٔ فرهنگ و سیاست خواهد بود. مهم آن است که ظرفیت ها و توانایی های کشور را بازشناخته و با دیدی واقع بینانه، خردورزانه و به دور از احساسات سطحی و شعاری، رویکردی سنجیده در پیش گرفت و با بهره گیری از فرصت های موجود باید چالش های پیش رو را به مجالی برای به دست آوردن منافع ملی تبدیل کرد.

جهانی شدن ، ایران ، فرهنگ و سیاست ،