محیا شمسی ثانی - دانشجوی کارشناسی ارشد روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، کاشان، ایران
محمدرضا تمنایی فر - دانشیار روان شناسی، دانشگاه کاشان، ایران

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش خودکارآمدی و تاب آوری در پیش بینی کیفیت زندگی افراد بارور انجام شد.مواد و روش: در این پژوهش همبستگی، از میان افراد بارور مراجعه کننده به بیمارستان آرش شهرستان آرش، 60 نفربه روش نمونه گیری در دسترس به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. اطلاعات با استفاده از مقیاس کیفیت زندگی(WHOQOL-BREF)، پرسشنامه خودکارآمدی شرر، پرسشنامه تاب آوری کانر دیویدسون جمع آوری شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (آزمون معناداری همبستگی وتحلیل رگرسیون) استفاده گردید.یافته ها: یافته ها نشان داد که بین متغیر خودکارآمدی و کیفیت زندگی (r=0/51) و تاب آوری با کیفیت زندگی (r=0/58) رایطه مثبت و معناداری وجود دارد. نتیجه گیری: نتایج بیانگر این بود که خودکارآمدی و تاب آوری پیش بینی کننده کیفیت زندگی در دوران بارداریهستند و بر اساس این نتایج می توان گفت که به منظور بهبود کیفیت زندگی زنان بارور ارایه خدمات آموزشی مبتنی برخودکارآمدی و تاب آوری می تواند اثرات مفیدی داشته باشد.

کیفیت زندگی، خودکارآمدی، تاب آوری، باروری