شیرین مجاور - کارشناس ارشد روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی دانشگاه شیراز
نگار فلامرزی - کارشناس ارشد روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی دانشگاه شیراز
سوسن جباری - کارشناس ارشد روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی دانشگاه شیراز

هدف:هدف از این پژوهش بررسی رابطه ی بین سبک های فرزندپروری والدین و تاب آوری در دانش آموزان ناشنوا می باشد.روش بررسی : پژوهش از نوع همبستگی بود. برای تجزیه و تحلیل از نرم افزار 21spss استفاده شد. در این پژوهش از پرسشنامه تاب آوری خانواده (سیکبی، 2005) و پرسشنامه سبک فرزندپروری (بامریند، 1973) استفاده شد. نمونه شامل 80نفر از دانش آموزان ناشنوا و مادران گروه ناشنوا بودند که به شیوه ی در دسترس انتخاب شدند.یافته ها:نتایج نشان داد که سبک های فرزندپروری، توان پیش بینی تاب آوری را دارد. همچنین، همبستگی سبک فرزندپروریمقتدرانه با تاب آوری (0/28) مثبت، سبک فرزندپروری سهل گیرانه با تاب آوری (0/33-) و سبک فرزندپروری مستبدانه با تاب آوری (0/29-)، به صورت منفی و معنادار می باشد. نتیجه گیری:بر اساس نتایج، هر یک از سبک های فرزندپروری، تاب آوری را پیش بینی می کنند. در این میان، شیوه فرزندپروری مقتدرانه می تواند به خوبی تاب آوری را در دانش آموزان ناشنوا پیش بینی کند، بنابراین پیشنهاد می شود والدین، مشاورین و آموزگاران کودکان ناشنوا با مطالعه و به کار بردن این سبک در زمینه ی مثبت تربیت این دانش آموزان گامبردارند.

سبک های فرزندپروری، تاب آوری، والدین دانش آموزان ناشنوا