علی عرب - استادیار، دانشگاه سیستان و بلوچستان
رکسانا طریقی - دانشجوی دکترای روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات زاهدان، زاهدان، ایران

اوتیسم، یکی از بیماری های طیف اختلال نافذ رشد است که شامل نقایص متعدد گفتاری از جملهمشکلات نوایی و کاربردشناختی می باشد. اوتیسم یک اختلال تکاملی است که با تاخیر در مهارتهای ارتباطی، تعاملات اجتماعی، مشارکت پذیری و نیز علایم رفتاری مانند رفتارهای تکراری وکلیشه ای مشخص می شود. این پژوهش به روش گذشته نگر و با بررسی منابع قابل دسترسانجام شد و حدود 60 مقاله مورد مطالعه قرار گرفت و در نهایت جمع بندی و نگارش این مقالهانجام شد. نتایج مطالعات نشان می دهد که تمرینات آموزش موسیقایی همراه با آواز خواندن می-تواند بر بهبودی گفتار و شنیدار کودکان مبتلا به اوتیسم موثر باشد. این امر به دنبال عملکرد متقابلدر سیستم بدست آمده و با افزایش انگیزه و همکاری کودکان در اجرای تمرینات منجر به تقویتمهارتهای حرکتی از طریق افزایش درک ریتم، افزایش سرعت پاسخ دهی به محرکات شنوایی ودر نهایت تطابق عملکردی در حرکات بدن می گردد و نیز هماهنگ سازی گفتار و شنیدار و به دنبالآن خودکار شدن الگو های تعادلی بدست می آید.

موسیقی درمانی، گفتار، شنیدار، کودکان اوتیستیک