محمد همتی - استادیار گروه مدیریت صنعتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمنان،
احمد زیاری - کارشناسی ارشد مدیریت صنعتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمنان
علی داداشی - گروه کارشناسی ارشد مدیریت صنعتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد فیروزکوه

مدل تحلیل پوششی دادهها یکی از روش های ناپارامتریک تجمعی، برای ارزیابی کارایی سازمانهای دولتی و غیرانتفاعی میباشد، این مدل علاوه بر ارزیابی کارایی و اولویتبندی بنگاه های مختلف همسان، به ارایه راهکارهایی بر افزایش سطح کارایی بنگاه های ناکارا نیز میپردازد. اگر چه تاکنون تحقیقات زیادی در مورد بکارگیری مدل D.E.A در ارزیابی کارایی بنگاههای اقتصادی انجام شده است، اما در مورد ارایه یک الگوی ساخت یافته به منظور استفاده بهینه از نتایج مدل D.E.A کار زیادی انجام نشده است. هدف از این مقاله اولویتبندی شعب ناکارای کاندیدا برای کار اسازی می باشد. در این مقاله که به صورت مطالعه موردی در شعب بانک تجارت استان سمنان انجام شده، ابتدا نتایج حاصل از ارزیابی کارایی شعب با استفاده از مدل D.E.A مورد بررسی قرار گرفته اند؛ در ادامه شعب ناکارا شناسایی شده و راهکارهای افزایش سطح کارایی در بنگاههای ناکارا، ارایه شده است. به دلیل وجود محدودیت منابع در اجرای راهکارهای ارایه شده برای افزایش سطح کارایی، تکنیک تاپسیس به منظور اولویتبندی شعب ناکارا بکار گرفته شده است. نتایج حاصل شده بیانگر این نکته است که به هنگام محدودیت منابع و تعدد شعب ناکارا، تکنیکهای تصمیمگیری چند شاخصه (MADM) از قبیل تاپسیس، ابزار کارا و مناسب برای تصمیم گیری در زمینه اولویتبندی گزینههای موجود میباشد. بعلاوه مدل D.E.A پیشنهادی بر مبنای تا پسیس، با ارایه راهکارهای اصولی در شعب ناکارا بهبود ایجاد نموده و تاثیر مثبتی بر کارایی آنها در تمامی ابعاد داشته است.

مدل تحلیلی پوششی دادهها (D.E.A)، کارایی، تاپسیس (TOPSIS)